Ci z Was, którzy mieli już okazję pracować z zespołem programistów z pewnością to potwierdzą. W codziennej pracy temat pull requestów, ewentualnie merge requestów, jest nieustannie obecny. Są one wystawiane, sprawdzane, zablokowane, oczekujące, są czasami również przyczyną konfliktów i sporów. Proponuję, abyśmy przyjrzeli się dzisiaj temu zagadnieniu i zobaczyli, czym są naprawdę!
Minęło już sporo czasu odkąd na Digitally Her pojawiła się seria artykułów o systemach kontroli wersji. Tymczasem jest to nieodzowny element procesu wytwarzania oprogramowania, z którym spotkacie się w niemal każdym projekcie. Jeśli jeszcze nie czytaliście poprzednich wpisów, koniecznie wróćcie do:
Dzisiaj więc wracamy do tematu z jednym pytaniem: „Wystawiłeś Pull Requesta”?
Pull request, „PR”, „Pi-Ar” to tajemnicze sformułowanie, które odnosi się do mechanizmu. Mechanizmu, który umożliwia programiście poinformowanie zespołu albo wybranych osób o fakcie, że funkcjonalność, zadanie, nad którym pracował, jest już skończone. Jest to równoznaczne z informacją, że ich branch jest gotowy do zmergowania (połączenia) z innym branchem, na przykład z głównym branchem nazywanym masterem lub dewelopem. Wystawienie Pull Requesta umożliwiają rozwiązania chmurowe pozwalające na zdalne repozytoria, takie jak na przykład Bitbucket czy Github.
Co istotne, należy pamiętać, że Pull Request to nie tylko i wyłącznie powiadomienie przesyłane do innych osób z zespołu. Daje on również deweloperom przestrzeń do pełnoprawnej dyskusji nad rozwiązaniami zawartymi w kodzie. Programiści mają okazję sprawdzić zaproponowane zmiany i ostatecznie je zaakceptować albo odrzucić. Stąd popularne w niektórych zespołach „okejki”/kciuki w górę. Na przykład- trzeba uzyskać od swoich kolegów 2 kciuki w górę, aby kod mógł zostać zmergowany.
Z również z poziomu Pull requesta jest dostępny również sam merge. Programista wystawiając PR-a musi określić jakiego brancha chce domergować do jakiej gałęzi. Innymi słowy, co z czym chciałby połączyć. Często zdarza się, że zanim dany kod zostanie dołączony do głównego brancha, wymaga on pewnych poprawek. Wówczas autor rozwiązania aktualizuje je dodając kolejne commity. Funkcje Pull Requesta dobrze podsumowuje powyższy obrazek.
Na poniższym zdjęciu z kolei możecie zobaczyć, jak może wyglądać fragment kodu z komentarzem naniesionym w trakcie sprawdzania PR-a:
Jeśli tylko już pracujesz z programistami lub też masz możliwość nawiązania z nimi kontaktu, koneicznie poproś ich o pokazanie Ci, jak wyglądają Pull requesty. Przekonasz się, że przyjmuja one naprawdę ludzką formę i zdecydowanie porządkują wspólpracę między programistami.
